In de spiritualiteitsbubbel kunnen we twee stromingen onderscheiden: de stroming van Heling en de stroming van Genezing. Heling focust zich op het weer heel worden als mens. Heel worden is datgene wat ontbreekt, wat er niet mag zijn, een plekje te geven, terug in het geheel, in de cirkel, zodat jij weer heel bent.
Genezing focust zich op ego death, op het ontstijgen van het menszijn en de stem van de mind naar een hoger niveau van bewustzijn. Genezen is dat iets wat er is, er niet ‘mag’ zijn. Het moet weg, om weer gezond en fit te zijn.
Mijn ervaring in de spirituele bubbel van genezing
Ik heb zelf de bubbel van de genezing intensief mogen meemaken toen ik een spiritueel teacher volgde die zich met zijn werk focuste op ‘an enlightened civilization’. Tijdens mijn tijd in deze community ervoer ik de voor- & nadelen van deze stroming. Ik heb er zeker heel veel aan gehad: we werden er continu aan herinnerd dat het menszijn slechts een expressie is van hogere vormen van bewustzijn. Daar geloof ik absoluut in. Wij zijn in wezen een godsvonk, een zielelicht dat via het lichaam fysieke vorm kan aannemen. Het menselijk leven is bedoeld als expressie van dat zielelicht.
Wij zijn in wezen een godsvonk, een zielelicht dat via het lichaam fysieke vorm kan aannemen. Het menselijk leven is bedoeld als expressie van dat zielelicht.
Deze teacher leerde me dat we de mens-laag dan ook niet zo serieus hoeven te nemen: dat was immers een lagere vorm van bewustzijn en niet de ware kern van ons zijn. Dat bleek in sommige situaties heel goed advies: om mijn mens/ego stukken wat minder serieus te nemen. Om om mezelf te kunnen lachen, om uit te zoomen en de boel in perspectief te plaatsen.
Het veranderde mijn blik op mijn leven en op mijzelf niet ten goede, en het heeft me veel tijd en heling gekost om daar weer van terug te komen.
Maar de teachings leerden me ook om van mezelf en mijn emoties af te bewegen. We leerden namelijk ook ons lichaam niet zo serieus te nemen. Of het leven hier op aarde überhaupt. Beiden waren immers slechts een illusie. We werden aangemoedigd te streven naar perfectie, naar dé verlichte staat. Na er eerst volledig in mee te gaan ervoer ik mettertijd dat dit helemaal niet zo liefdevol was en dat het zelfs toxisch en gevaarlijk was. Het veranderde mijn blik op mijn leven en op mijzelf niet ten goede (perfect was het tenslotte nooit), en het heeft me veel tijd en heling gekost om daar weer van terug te komen.
De mind-stem mag zeker zachter, maar dit is niet mijn favoriete oplossing.
Deze teacher en zijn teachings staan niet op zichzelf. Hij is niet de uitzondering. Er is een grote groep teachers, guides & facilitators die hun volgers en klanten leren om weg te bewegen van lichaam, van emoties, van het mens-zijn. Veel aanbieders zien dit als oplossing voor het leed dat we allemaal voelen als we teveel luisteren naar onze mind.
Ik ben het helemaal eens dat we hier op aarde worden uitgenodigd om de stem van de mind wat zachter te zetten. Ik heb het vaak over 'van mind naar magie' als ik spreek over de nieuwe tijd. En dat we er goed aan doen om de mind niet aan het roer zetten, maar juist de stem van onze ziel. Alleen het maakt zoveel uit welke route je neemt op dit pad: de route van heling of genezing?
Het moge duidelijk zijn, dat het pad van heling mijn voorkeur heeft boven het pad van genezing. Om de zelfliefde die er vanuit gaat. Het is een heel krachtig, maar veel zachter pad. Bovendien is het in mijn ogen duurzamer: uiteindelijk komen de stukken die je wegstopt toch wel terug. Dat ervoer ik toen ik uit de community stapte: was mijn mindstem nu weg? Nee. Had ik geleerd er liefdevol mee om te gaan? Nee. Ik leed nog steeds onder de stem in mijn hoofd, alleen had ik er nu allerlei problemen bij: lichte dissociatie met mijn lichaam, ik was verwijderd geraakt van mijn dierbaren en zo waren er nog wat gevolgen die ik weer terug mocht gaan draaien. Hoe? Precies, met heling.
Ik ben dankbaar voor mijn pad, maar misschien hoeft het niet jouw pad te zijn.
Waarom is het goed om ons te verdiepen in dit onderwerp?
Het is op ons pad soms best lastig om dat onderscheid te maken: wanneer is een aanbieder, opleiding of stroming nu liefdevol en helpend, en wanneer is het toxisch? Om daarin keuzes te maken die dienend zijn in jouw helingsproces is het goed om jezelf te informeren op dit gebied. Ik ben dankbaar voor mijn pad, voor de levenslessen die ik leerde in de community, maar die gingen vooral over: welke route ik níet moest nemen. En hoewel ik jou alle lessen gun op jouw pad die je nodig hebt, misschien is het voor jou niet nodig om mee te maken wat ik meemaakte.
Misschien ben je zelf wel een aanbieder, een coach of gids, en wil je het graag goed doen. Maar wanneer is iets een liefdevolle schop onder de kont, en wanneer nodig je mensen (onbedoeld) uit de verkeerde kant op te bewegen?
Het voelt nog wat utopisch in onze huidige wereld, maar toxiciteit is geen onderdeel van de nieuwe tijd.
3. Tot slot is dit de bedoeling van de beweging naar de Nieuwe Tijd. Het voelt nog wat utopisch in onze huidige wereld, maar toxiciteit is geen onderdeel van de nieuwe tijd. Het bestaat domweg niet. Bizar heh? Maar om hier van weg te bewegen is het dus heel helpend om te herkennen wanneer iets toxisch is, zodat we er ook volmondig NEE tegen kunnen zeggen.
Als je dit een interessante blog vond, vindt je deze misschien ook fijn om te lezen:
Liefs!
Anke
Comments